گراورسازی بر روی سنگ و فلز در سفارش ساخت بج سینه
برای سفارش ساخت بج سینه تبلیغاتی، شما می‌توانید با تولیدکنندگان و تامین‌کنندگان مختلف تماس بگیرید و مشخصات و نیازهای خود را برای آنها توضیح دهید. بعضی از شرکت‌های تولیدکننده بج سینه، فرم سفارش آنلاین را در سایت خود دارند که شما می‌توانید با تکمیل آن فرم، سفارش خود را ثبت کنید.
هنگام سفارش بج سینه، باید ابتدا نوع مواد و رنگ بج را انتخاب کنید. سپس، طرح و لوگوی خود را به تولیدکننده ارسال کنید یا از طرح‌های آماده آنها استفاده کنید. در ادامه، اندازه، شکل، نوع پین و میزان سفارش خود را مشخص کنید و نهایتاً قیمت و مدت زمان تحویل را توافق کنید. در پایان، قبل از شروع تولید بج سینه، طرح نهایی را برای تأیید ارسال کنید.برای سفارش ساخت بج سینه تبلیغاتی، ابتدا باید به یک تولید کننده یا شرکت تبلیغاتی مراجعه کرد و طرح خود را با آنها مشاوره کنید. در این مرحله، شما می‌توانید نکاتی مانند اندازه بج، جنس، رنگ، طرح و مواد مورد استفاده را برای بج خود اعلام کنید.
پس از تأیید طرح، تولید کننده شروع به تولید بج می‌کند و به شما اعلام می‌کند که آیا تولید شده را تحویل بگیرید یا خیر. در صورت تحویل، بج سینه تبلیغاتی شما به دست شما خواهد رسید.
هزینه ساخت بج سینه تبلیغاتی بسته به اندازه، جنس، طرح و تعداد سفارشات مختلف است. برای اطلاع از هزینه‌های دقیق، بهتر است با تولید کننده یا شرکت تبلیغاتی مورد نظر تماس بگیرید و مشخصات بج خود را با آنها به اشتراک بگذارید
زنفلدر بر حسب اتفاق روزی می خواهد نت های آماده خود را به چاپ و سفارش ساخت بج سینه برساند ، آنها را نمی یابد و به ناچار مستقیماً به طور معکوس با مرکب شیمیایی مخصوصی که دارد، نت ها را روی سنگ می نویسد ، ولی سطح آماده شده مورد پسندش قرار نمی گیرد و به ناچار از کار دست می کشد . او چند روز بعد اقدام به پاک کردن نوشته ها با اسید می کند و سطح سنگ را دوباره صیقلی می کند . در این کار ، با مالش دادن سنگ با اسید ، همه چربی ها از بین نمی رود و مختصر چربی باقیمانده باعث چاپ یک یا دو نسخه از آن نت ها می شود که مورد پسند و توجهش قرار می گیرد.
زنفلدر از این اتفاق استقبال می کند و از آن پس به جای گود کردن حروف ، که باعث تلف کردن وقت زیادی می شود ، سعی در تکمیل اصول فوق می کند و موفق به چاپ نت های موسیقی می شود. وی مرکب مخصوصی از دوده ، شمع و مواد چربی دار تهیه می کند و با آن نت ها را به صورت معکوس روی سنگ می نویسد وبرای اینکه هنگام چاچ ، مرکب آماده شده اطراف نوشته ها را که همان فضای منفی اثر است نپوشاند ، از مخلوط آب و اسید نیتریک و محلول صمغ عربی استفاده می کند ، یعنی قبل از مرکب زدن به سنگ ، با مرطوب کردن سطح سنگ به وسیله این محلول ، اشکال عمده کار که آغشته نشدن مرکب به این قسمت ها یعنی فضای منفی و یا سطح خالی سنگ بود از بین می رود و بدین ترتیب فضای سفید و یا سطح خالی سنگ بود از بین می رود و بدین ترتیب فضای سفید و یا منفی مرطوب می شود و محلول اسید روی قسمت های سیاه طراحییا نوشته ها ، که قبلاً با مرکب زدن عمل عکس این جریان انجام می شود ، بدین معنی که مرکب فقط روی قسمت های چرب قرار می گیرند و روی بقیه سنگ که مرطوب شده اثری از خود باقی نمی گذارد و بدین اعتبار ، چاپ سنگی و یا به دیگر سخن چاپ مسطح به وجود می آید.
اسلوب چاپ نیمه برجسته ( بارولیف )
در قرن شانزدهم ، نوعی گراور سازی در سفارش ساخت بج سینه و حکاکی پلاک فلزی در اروپا به خصوص در فرانسه ، آلمان و ایتالیا رونق می گیرد که به نام کامییو شهرت می یابد. کامییو از واژه کام به معنای برآمده که به چرخ دنده ها نیز گفته می شود و سپس از واژه کامه سرچشمه می گیرد. این واژه به معنی نگین ملونی است که روی آن نقشی نیم برجسته و تا حدودی مجسمه وار می انداختند . در واقع به تقلید از نگین های ملون آن را به درجات خاکستری و به رنگ سبز متمایل می کردند و یا آن را به عقیق یمانی یا یشم سرخ نزدیک می نمودند. همچنین کلمه کامییو به حکاکی برجسته و یا نیم برجسته می گویند که هنرمندان و صنعتگران آن روزگار ، با به کارگیری یک رنگ در اشکال مختلف ، آثارشان را ارائه می دادند و گاه نیز از پرده رنگ های گوناگون شکل گرفته در یک سنگ قیمتی الهام می گرفتند.
روش انجام آن به این صورت است که دو ورقه یا به عبارتی از دو قالب که روی هم قرار گرفته بودند استفاده می کردند . ورقه زیرین را به صورت صاف و بالایی را به صورت نقش برجسته ( بارولیف ) در می آوردند و برآمدگی لوحه نقش برجسته در تضاد با صافی لوحه سطح زیرین قرار می گرفت.
واژه کامه از کمای عربی گرفته شده و سنگی اطلاق می شده که دارای پرده رنگ های شفاف و گونگون بوده است . واژه کامیل نیز به معنای زرهی بود که گردن و شانه جنگجویان را می پوشاند . همچنین به شنلی می گویند که خلفای عرب و یا کشیشان از آن استفاده می کردند. قابل ذکر است قبل از اینکه صنعتگران و هنرمندان اروپایی با این تکنیک آشنا شوند ، عرب ها برای انداختن نقوش تزیینی روی سپر و شمشیر ، به وسیله اسید ، نقش مورد نظرشان را جک و از آن استفاده می کردند. این شیوه ، پس از راه یافتن به غرب ، شدیداً مورد توجه زرگران و هنرمندان غربی قرار می گیرد و رو به توسعه و رونق می گذارد و در کتاب های مقدس نیز از آن بهره می گیرند.
این گونه آثار را ابتدا با سنگ های قیمتی به وجود می آوردند ، سپس از چوب ، آن هم به صورت برش افقی و پس از چندی با برش عمودی و سرانجام از فلزات گوناگون نیز بهره می بردند. در واقع کامییو از اسلوب های برجسته محسوب می شود ، هر چند از تکنیک های متداول چاپ برجسته در تابلو فلزی داخلی فاصله می گیرد. معمولاً در شیوه کامییو از دو ورقه استفاده می شد ف اما برای دستیابی به غنای رنگ و سایه روشن های ضروری ازسه قالب بهره می گرفتند . یکی سطح صاف زیرین بود که تو تونالیته تیره را به وجود می آورد و دیگری نقش برجسته سفارش ساخت بج سینه با تونالیته های روشن و سومی حالتی از سایه روشن های میانی را به کار می افزود. چندی بعد ، رنگ روشن سطح زیرین را به وجود می آورد و قالب خطی حرکت روی اثر را می ساخت . کامییو اکثراً با تونالیته های خاکستری مایل به سبز ، یا آبی به چاپ می رسد ف زمانی که طرح اصلی با مایه رنگ های قرمز یا صورتی شکل می گرفت .
در قرن هجدهم ، بعضی از حکاکان اروپایی با روی آوردن به شیوه اچینگ در ساخت بج سینه شرکتی و به کار بردن اسید ، آثاری را ارائه دادند که از دو پرس مختلف به وجود می آمد ، یعنی از پرس تیپو گرافی و هم زمان از پرس کالکوگرافی ، که به پرس تایدوس شهرت یافته است. بی تردید کامییو تنها حرکتی بود که چاپ های دستی را به صورت نقش برجسته به منظور حرکتی مجسمه وار آماده می کرد. از این رو در عصر حاضر ، با حک کردن فلز به صورت کامل ، طوری که سوراخ هایی کامل در سطح فلز ایجاد شود و نمونه چاپی به صورت برجسته درآید ، به وجود آمده که در آن تنها از یک قالب ضخیم بج سینه طلایی استفاده می شود ، اما برای به کارگیری رنگ در سطوح برجسته کاغذ، گاه از هنر نقاشی به صورت میکس مدیا بهره می گیرند ، گاه نیز با افزودن قالبی دیگر در زیر قالب سوراخ شده قالبی که به صورت میان تهی شکل گرفته است اثر خود را به چاپ می رسانند و به فضای نیم برجسته اکتفا نمی کنند.
