بج سینه رنگی و طلایی
بج سینه طلایی، یک نوع بج سینه تبلیغاتی است که برای جلب توجه و افزایش ارزش بصری برند، با روش طلاکاری تولید می‌شود. در این روش، با استفاده از مواد شیمیایی، طلا به سطح بج سینه متصل می‌شود و از این طریق بج سینه تبلیغاتی به یک قطعه جذاب و با ارزش بالا تبدیل می‌شود.
بج سینه طلایی معمولاً در تبلیغات شرکتی و برای ایجاد تصویر بزرگ و مجللی از برند، استفاده می‌شود. طلاکاری بج سینه تبلیغاتی، به دلیل تمامیت و جذابیت ظاهری آن، می‌تواند در افزایش اعتبار و بازدهی تبلیغات بسیار موثر باشد.
بج سینه طلایی یک نوع بج سینه تبلیغاتی است که به طور معمول از برنز یا مس با روکش طلا ساخته می‌شود. این بج سینه‌ها به دلیل ظاهر شیک و باکلاسشان برای مجالس و رویدادهای مهم، جشن‌های تجاری، هدیه دادن به مشتریان و همچنین به عنوان بج سینه مدیران و مدیران ارشد شرکت‌ها بسیار مناسب هستند.
ساخت بج سینه طلایی شبیه به ساخت دیگر بج سینه‌ها است با این تفاوت که برای روکش طلا از روش‌های خاصی استفاده می‌شود. این روش‌ها شامل روکش کردن طلا به صورت الکترولیتی، روش‌های شیمیایی، روکش کردن پلاسما و … هستند.
استفاده از بج سینه طلایی به دلیل قیمت بالای آن و هزینه ساخت بیشتری که دارد، محدود به رویدادهایی است که به‌صورت رسمی و باشکوه برگزار می‌شوند.
با رونق گرفتن شیوه مزوتینت در ساخت بج سینه طلایی ، آثار بسیاری را به وجود آمد و هم زمان از شیوه کربله شیوه ای که به فراموشی سپرده شده بود بهره می گیرد. با استفاده از حروف ف در به تصویر کشیدن کتاب آثاری را ارائه می کند که یادآور حکاکی کی های چوبی گوگن ، والتون و دوفی است و با توجه به اشعار فانتزی و ارفیک آثار را خلق می کنند.
ریچارد برونک دو فروندک نیز چاپگری است که آثارش شباهت بسیار به آثار دوره رنسانس فلاندری و قوم ساکسون دارد. او با تخیلات گرافیکی خویش روحی مضطرب ، پریشان ، آشفته و طوفان زده را در کالبد هنری رمانتیک – بر ضد آنچه مد روز تلقی می شد ، تجربه می کند و در این مسیر از شیوه های گوناگون مانند درهم آمیزی اچینگ بج سینه شرکتی و بیورین بهره می گیرد.
پیر دو برویل نیز با به تصویر کشیدن طبیعت بی جان ، هم در فضای نقاشی و هم در گستره چاپ های دستی ، فضایی فیگوراتیو را ارائه می کند و با سود جستن از شیوه های بیورین و آکوانتیت به فضای مورد نظرش دست می یابد. از دیگر هنرمندانی که همچنان فضای هنری فیگوراتیو را تجربه می کنند ، می توان به لوسین کوتو ، هنرمند فرانسوی ، اشاره کرد که با مهارتی خاص به تجسم صحنه هایی روشنفکرانه و نه احساس گرایانه توجه می ورزد و به نوعی به نقد جامعه و ارزش های روانکاوانه دل می بندد.
گروهی نیز با توجه به فضای هنری انتزاعی و رد ارزش های فیگوراتیو آثاری را در قالب انتزاع آزاد و یا انتزاع هندسی در بج سینه طلایی و دیگر شاخه های وابسته به آن خلق می کنند ، مانند پیر سولاژ فرانسوی که به ارتباط میان میان نور و سایه و دیدگاه های ماقبل تاریخ می اندیشد.
یوروارد ، آرناسن ، مورخ ، موزه دار و مربی هنر درباره آثار او می نویسد :
پیر سولاژ حالت معمارانه و دامنه درهم فشرده رنگ های مورد استفاده اش که از وجوه متمایز کننده سبک انتزاعی آثار او به شمار می رود این حالت ساختار فیزیکی و عطیمی که رنگ پرده های سیاه در آن همچون موجوداتی پر توان خودنمایی می کند احتمالا ً تحت تأثیر دلمن های ما قبل تاریخی زادگاهش اوورنی هستند ، همچنان که بی هیچ تردیدی تحت تأثیر پیکر تراشی رمانسک قرار دارند. سولاژ همواره از مجموعه رنگ های ملایم استفاده کرده و معتقد بوده است که هر چه مصالح کار محدودتر باشد ، بیان هنرمند قوی تر می شود . او در در چهار چوب این مصالح محدود خطوط یا رنگ پرده های بزرگ و سیال ، معمولاً با رنگ سیاه یا تیره به روش رنگ گذاری سنگین که با کاردک نقاشی و یا قلم موی بزرگ نقاشان ساختمانی روی پرده نقاشی منتقل می کرد ، به هنری سراپا با ظرافت و قدرت دست یافته است .
در اینجا باید گفت که پیر سولاژ همین دیدگاه را در چاپ های دستی اش در بج سینه طلایی نیز به کار می گیرد . هرچند آثار چاپی او نسبت به ابعاد نقاشی هایش روی سط.حی کوچک تر شکل گرفته اند ، همان لخته رنگ هایی را که در نقاشی هایش که متأثر از دلمن های ما قبل تاریخ است به کار می بندد و در چاپ های دستی نیز می آزماید . او نه فقط از لحاظ ترکیب بندی در شکل ، بلکه به نور و رنگ منافذ حساسیتی خاص داشت ، به خصوص نوری که کل فضای اثرش را در بر می گیرد.
آنچه در آن زمان اذهان هنرمندان اروپایی را به خود مشغول می کرده توجه به نور حرکت و فضا بوده ، ارزش هایی که همزمان توسط هنرمندان چاپگر در فضای چاپ های دستی نیز مورد توجه قرار می گیرند . در ادامه این روند می توانیم به آثار چاپی دیگر هنرمندانی که صرفاً به انتزاع و ارزش های غیر فیگوراتیو در پلاک فلزی گرایش نشان می دهند اشاره ای گذرا داشته باشیم ، هنرمندانی که در این گونه آثار ، نگاه به شیء و طبیعت را نفی می کند ، مانند لویی نیکوادسکی ، هانری گوتس ، پل جنکینز ، ج.دیت پالمر ، آلیستر گرانت ، روبرت ایندیانا.
پس از شکل گیری کانون عنرمندان چاپگر معاصر غرب، هنرمندانی به فعالیت دل می بندند که ضمن توجه به انتزاع و دیگر شاخه های وابسته به آن ، توجه مخاطب را به فضای هنری فیگوراتیو و یا به دیگر سخن به فضای هنری طبیعت گرایانه و یا نمایشی جلب می کنند. بدیم منظور ، تنها با مطرح کردن موضوع روی اثری انتزاعی مانند موضوعاتی که به فضای بیرونی اشاره دارد نگاه ، تجسم و تصورات مخاطب را به فضایی ملموس و محسوس سوق می دهند. آنان در این وادی آثار بسیاری را به وجود می آورند که فضای انتزاعی آثار به فضایی نیمه انتزاعی بدل می گردد و از چهارچوب انتزاع مطلق خارج می شود. مانند آثار هنرمندانی چون بت که با انتخاب موضوعی مانند صدای اسرافیل و یا یئاتریس میل هازن با شب تابستان، جان بی شیم با پرواز کایت ، به آثارشان جنبه ای نیمه انتزاعی و یا به عبارت دیگر نیمه فیگوراتیو می بخشند. در این مسیر هنرمندان دیگری نیز به فعالیت می پردازند که به فضای انتزاعی و حتی نیمه انتزاعی را نفی می کنند و به هنری سراپا فیگوراتیو بها می دهند و با توچه به طبیعت را سر منزل حرکت های نوین خود می ندارند.
سرانجام ، باید اذعان داشت که چاپ دستی در دوره معاصر به ملغمه ای از سبک ها ، شیوه ها ، روش ها و مکتب های گوناگون با توجه به تأثیر پذیری هایی از نژادها و فرهنگ های رنگ رنگ بدل می شود و هم زمان به تلفیق با رشته های مختلف می پردازد که بررسی بیشتر این دگرگونی ها را به فرصتی دیگر وا می گذاریم.
اسلوب چاپ برجسته : گراور روی فلز
در گذشته های دور ، برای به کارگیری چاپ برجسته ، نخست طرح ابتدایی سفارش بج سینه طلایی خطوط و تصاویری را که می خواستند چاپ شود روی کاغذ می کشیدند و سپس آن را روی سنگ های مسطح مخصوصی که برای چاپ در نظر گرفته بودند انتقال می دادند و روی سطح سنگ را با ابزارهای فلزی نوک تیز تا حدودی گود می کردند و مرکب مخصوص چاپ را به وسیله یک گردونه و یا غلتک روی سطح سنگ می کشیدند ، به طوری که نوشته ها و تصاویر گود شده همچنان سفید باقی می ماند.
