نشان سینه سازی
بج سینه شرکتی، نوعی بج سینه تبلیغاتی است که برای تبلیغات و ارتقای شناخت شرکت‌ها و برندهای تجاری استفاده می‌شود. این بج سینه ها به طور معمول دارای آرم و نام شرکت و یا برند هستند و با هدف ارائه یک تصویر حرفه‌ای از شرکت و یا برند، به عنوان بخشی از لباس پرسنل در رویدادهای تبلیغاتی، نمایشگاه‌ها، همایش‌ها، و یا در داخل شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند.
بج سینه شرکتی برای شناخت برند، حضور برند در ذهن مشتریان و بهبود اعتماد و اعتبار شرکت بسیار مهم است. همچنین، بج سینه شرکتی می‌تواند به عنوان یک هدیه یا جایزه برای مشتریان و کارکنان شرکت استفاده شود.
در ساخت بج سینه شرکتی، طرح و رنگبندی معمولاً به شناخت برند و هویت شرکت وابسته است و با توجه به نیاز شرکت سفارش‌دهنده، از مواد مختلفی مانند برنج، استیل، آلومینیوم و یا فلزات دیگر ساخته می‌شوند.
برای آموزش بج سینه تبلیغاتی، ابتدا نیاز به طراحی یک الگو دارید که برای این کار می‌توانید از نرم‌افزارهای طراحی مانند Adobe Illustrator یا CorelDRAW استفاده کنید. سپس با استفاده از یک لیزر برشی، الگو را روی ورق فلزی برش می‌دهید.
پس از برش، قسمت‌های مختلف بج سینه را با هم جوش می‌دهید و در صورت نیاز به سطح‌بندی و پالیش کردن سطح بج سینه، از ابزارهای خاصی مانند سنبه و شن و ماسه استفاده می‌کنید.
در نهایت، شما می‌توانید با استفاده از یک پلاک نگین، برنج، یا فلزی دیگر به صورت دستی بج سینه را تزئین کنید.
همچنین می‌توانید از خدمات شرکت‌های تولید بج سینه استفاده کنید که با استفاده از تجهیزات و دستگاه‌های حرفه‌ای، بج سینه تبلیغاتی با کیفیت بالا و در طرح‌های مختلف را تولید می‌کنند.
در روش آموزش بج سینه و طراحی بر روی فلز و در پیوند با این موضوع باید گفت هر چند در گذشته هنرمندانی چون کاراواجو و غیره اگر به عقب تر بر گردیم لئوناردو داوینچی به نور و سایه اهمیت می دادند ، اهداف آنان با اهداف رامبراند بسیار متفاوت است ، چرا که لئوناردو داوینچی نور و سایه را ابتدا برای حجیم نمایی و فرم دادن به عضلات بدن و سپس جونمایی در فضای اثر که از مازاتچو آغاز شده بود به کار می گیرد و سرانجام همچون مازاتچو به روان انسان می اندیشد. ولی رامبراند روابط و درهم آمیختگی نور و سایه را نه فقط برای تجسم حجم ، فضا بخشی و جو نمایی به کار می گیرد ، بلکه در ارتباط با روان انسان پژوهشی گسترده تر دارد و جهت به نمایش در آوردن ارزش های احساسی و یا هر بخشی از شی به نمایش در آمده روی سطح ، خود به تنهایی بیانگر می گردد. گویی از ارکستراسیون موسیقی و تجمع سازهای گوناگون که به آن پلی فنی می گویند بهره می برد و آثارش را با توجه به درون نگری های خاص خویش به صحنه می کشد.
هر چند پایه های شکل گیری پلی فنی در موسیقی در تقابل با حرکت رایج مونو فنی ( تک آوایی) از قرن نهم میلادی آغاز می شود ، شکوه و جلال آن را در قرن هفدهم می بینیم که به پالایش سازهای ارکستر می انجامد. بنابر این ، به نظر می رسد که نه تنها رامبراند از تحولات به وجود آمده در بستر موسیقی زمانه اش بی خبر نبوده ، بلکه این احتمال وجود دارد با توجه به تیزبینی و حساسیتی که داشته است ، از آن دستاوردهای موسیقایی در فضای فیگوراتیو در نقاشی ، چه در ایجاد فرم ها و چه در فضای سیاه و سفید و یا رنگی ( با توجه به هماهنگی آنها ) ، تبدیل کرده باشد و همین ارزش و جوهره را برای دستیابی به بیان ، که در فضای نقاشی هایش آزموده ، به خوبی در چاپ های دستی نیز به کار گرفته است . شاید به همین دلایل باشد که ژان برسیه ، نویسنده فرانسوی ، نیز درباره آثار ریبرا و متعاقباً رامبراند از تشبیه موسیقایی استفاده می کند و از سمفونی ریتم های آنان سخن می گوید. او در این باره می نویسد :کمپوزیسیون های آثارشان ، چه در حیطه گراورسازی و چه در زمینه نقاشی ، تداعی گر سمفونی ریتم است .
از اولین نمونه های چاپ دستی رامبراند می توان به حکاکی های تیزابی وی اشاره کرد که از سال 1628 و در 22 سالگی به آنها پرداخته است . او در مجموعه آثارش ، جهت انتخاب موضوع ، غالباً به دیدگاه های اساطیری ، تاریخی ، مذهبی ، منظره سازی و پرتره کشی توجهی خاص داشته و در چاپ های دستی خویش از هر دو روش ، مستقیم و غیر مستقیم ، بهره برده است.
پس از رامبراند ، شاگردان وی در آموزش بج سینه ، فردیناند بل و ژان وان ولیت ، دقیقاً همان شیوه هایی را دنبال کردند که رامبراند واضع آن بود و در میان دوستان خود فقط ژان لیونس آثاری را بوجود آورد که دارای ارزش های شخصی اوست و از رامبراند تقلید نکرده است. از دیگر هنرمندان برجسته این دوران که از ذوق و قریحه و فلسفه فکری رامبراند بهره می گیرند می توان به آدرین وان استاد ، هنرمند شهر هارلم ، اشاره کرد ، همچنین از آلبرت وان اوردینگه می توان یاد کرد که از ابعاد تزیینی و حتی قالی بافی فلاندری اقتباس می کند و آثاری در خور اهمیت به وجود می آورد.
به هر تقدیر ، باید گفت آنچه رامبراند در شکل دهی به فضای اثرش دنبال کرد نه تنها بعداً هنرمندان دیگر به آن واکنش نشان می دهند و به آن وسعت می بخشند ، بلکه هنرمندی چون فرانس هالس ، نقاش هلندی هم زمان او ، بر خلاف نگرش رامبراند ، توجه به شخصیت های انسانی را در قالب فضایی کمیک آغاز می کند. در این مسیر اکثر هنرمندان اروپایی بیشتر به منظره سازی و یا طبیعت بی جان و گه گاهی نیز به پرتره سازی توجه می کنند و آثارشان را از طریق حکاکی هلندی ، یا کوب وان رویسدال ، کارل دو ژاردن ، پولوس پوتر و یا هنرمندان فرانسوی همچون کلود وینون ، کلود و یا هنرمندان ایتالیایی مانند کانتارینی ، کارپیونی و بسیاری دیگر.
دوران آموزش بج سینه در اوایل قرن هجدهم
از اوایل قرن هجدهم ، آنچه در چاپ دستی توسعه و اهمیت می یابد توجه به مان ارزش هایی است که در سبک روکوکو رخ می نماید ، آن هم توسط هنرمندان فرانسوی که زیبایی فضای تصویری را در این سبک می آزمایند ، سبکی که بعد از هنر باروک نیز همچنان در معماری ، مجسمه سازی ، نقاشی و گراورسازی نمود می یابد ، سبکی که در آموزش بج سینه f[ sdki و بسیاری از ارزش های هنر باروک را نیز در خود دارد و هنرمندان نقاش و چاپگر از رنگ های صدف گونه آن برای معماری فضای تصویری خود بهره می برند.
نقاشان فرانسوی ای که در این برهه از زمان از چاپ دستی و آموزش تولید بج سینه بهره می گیرند عبارتند از: آنتوان واتئو ، فرانسوا بوشه ، خانواده کشین از جمله شارل – نیکلا، همچنین موروی جوان ، انوره فراگونارد.
فرانسوا بوشه در 1734 بعضی از داستانهای مولیر را به تصویر می کشد و هنرمندانی چون کارس و شدل از طریق به کارگیری گراور تیزابی ، تصاویر فرانسوا بوشه را باز تولید می کنند و متعاقباً ، با توجه به تحقیقاتی که در زمینه چاپ دستی در فرانسه شکل می گیرد ، شیوه آکوانتیت از سال 1768 به کار گرفته می شود که این خود سبب تولید و شکل گیری گراورهای رنگی می شود. همچنین قالب هایی که مانند آلاپوپه مرکب می خورد و به صورت چند رنگی ارائه می شود توسط فرانسوا لو بلوند هنرمندی به وجود می آید که در فرانکفورت سال 1670 متولد می گردد. او نیز اولین کسی بود که به قالب های یا پلاک فلزی چندگانه می اندیشید ، اما به جای به کارگیری گراورهای مسطح ، به وسیله پرسو ، از شیوه مانیر نوار که همان مزوتینت است استفاده می کند و با رنگ ، تمامی سطوح فلز و یا قالب را می پوشاند.
