نشان فلزی اتیکت لباس
اتیکت لباس فلزی، برچسبهایی هستند که به کمک فلزاتی همچون استیل، برنج، مس و آلومینیوم ساخته شدهاند و روی لباسها بهصورت جوش یا دوخته میشوند. این برچسبها معمولاً شامل نام و برند کمپانی، نشانهای کیفیت و کشور تولید کننده هستند. برای تولید اتیکت لباس فلزی از تکنولوژی های متفاوتی استفاده می شود که شامل برش لیزری، جوشکاری، ریخته گری و تراشکاری می شود. این اتیکت ها به دلیل مقاومت بالا، طول عمر بیشتر و امکان چاپ بر روی آن ها به عنوان یک ابزار تبلیغاتی و شناسایی برند بسیار محبوب هستند.
اتیکت لباس فلزی به دلیل ظاهری بسیار زیبا و جذاب که از اثری کیفیتی بالا برخوردار است، مورد توجه بسیاری از شرکت های بزرگ و برندهای معتبر در صنعت مد و لباس قرار میگیرد. این برچسبها به راحتی روی لباسها قرار میگیرند و نیاز به نگهداری و تعویض ندارند.
یکی از مزایای استفاده از اتیکت لباس فلزی، امکان چاپ نام و لوگوی برند بر روی آن است که به صورتی کاملاً شخصیسازی شده و منحصر به فرد برای برند موردنظر ایجاد میکند. همچنین، اتیکت لباس فلزی به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی، زنگ زدگی و پوسیدگی به مدت طولانی قابل استفاده است و به آسانی نمیترکد و نیز قابل شستوشوست.
در کنار مزایایی که از نظر کیفیتی برای برندها ایجاد میکند، اتیکت لباس فلزی همچنین به عنوان یک ابزار تبلیغاتی موثر نیز شناخته میشود، زیرا برای مشتریان، یک نشانهی شناخته شده برای یک برند قدرتمند به شمار میرود. این برچسبها به عنوان یک عنصر ظاهری برجسته و جذاب در لباسهای مشتریان نمایش داده میشوند و میتوانند موجب جذب توجه و در نتیجه افزایش فروش برند شوند.
در اجرای تکنیک ساخت بج سینه و اتیکت لباس ، هنرمندان از روش مستقیم بهره می گیرند و گاه نیز از لینولئوم و فلاکسی گلاس به صورت میکس استفاده می کنند ، به خصوص زمانی که نیاز به اجرای خطوط منحنی به جای راست خط ها دارند.
استفاده از فلزات گوناگون به عنوان ماتریس در چاپ برجسته ، گود و مسطح
حکاکان و چاپگران سفارش ساخت بج سینه در جست و جوی مواد و مصالحی بودند که بتواند به نگاه هنرمندانه آنان پاسخ گوید و ضرب آهنگ قلم شخصی شان را ، که به بیان حالات درونی شان می پردازد ، به نمایش در آورد. بدین منظور ، دنبال مواد و مصالحی می گشتند که فراتر از سنگ و چوب و کفپوش ( لینولئوم ) باشد. آنان در این کاوش به تجربه اندوزی گسترده تری پرداختند و از فلزات گوناگون استفاده کردند و با روی آوردن به روش مستقیم که همان نقر در فلز ، بدون استفاده از اسید و یا مواد شیمیایی ، است و توانستند به دستاوردهای جدیدی برسند و راه را برای جست و جو گری های بعدی خود بگشایند، هر چند که نقر مستقیم روی فلز خود سختی بیشتری به همراه داشت. در واقع هنرمندان چاپگر با کنده کاری و حکاکی روی فلزات و اتیکت لباس مختلف نه تنها موجد آثار بسیاری در این عرصه می شوند ، بلکه با انتخاب روش غیر مستقیم و به کارگیری خورنده های گوناگون مانن اسیدها ، مواد معدنی و یا شیمیایی ای که بر مبنای نوع فلز تعیین می گردد ، توانستند مجموعه آثار زیبایی را به نمایش در آورند که با ماتریس های قبلی کاملاً متفاوت بودند و چه بسا امکان سیالیت بیشتری را در طراحی نقوش چاپی در ساخت نشان سینه به هنرمندان می داند .
بدین ترتیب ، هنرمندان برای بدست آوردن نمونه های چاپی ( تیراژ ) از ماتریس فلزی استفاده کردند و لازم بود از قابلیت هر فلز در زیر دستگاه چاپ آگاهی حاصل کنند و تعداد نمونه های چاپی مورد نیاز ، نوع فلز و طریقه به کارگیری آن را تعیین کنند. بنابراین ، از فلزاتی چون مس ، روی ، آلومینیوم ، برنج ، آهن و برنز بهره گرفتند که معمولاً قابل تکثیر در مقیاس های مختلف از 1 تا 3 میلی متر می باشند.
بدین گونه ، نوع آلیاژ مورد استفاده و مقاوتی که در برابر فشار پرس از خود نشان می دهد تعیین کننده تعداد تیراژهای چاپی است. گاه نیز چاپگران به عمد از تکثیر نمونه های بسیار زیاد خودداری می کنند تا تعداد کمتری از اثر انجام شده بر روی پلیت برچسب فلزی تکثیر شود. نونه های یاد شده در چاپ گود ، صاف و برجسته روی فلزات چنین معیاری دارند ، اما زمانی که هنرمندان از چوب های گوناگون با توجه به سختی و نرمی آنها و همچنین از لینولئوم بهره می گیرند ، تعداد نمونه ها بستگی به خواست آنان دارد ، چرا که بیش از معیار تعیین شده قابل تکثیرند.
بهره گیری از سنگ آهکی و کلیشه های شیشه ای در چاپ مسطح
همانگونه که در بخش تاریخی این مجموعه به شکل گیری چاپ سنگی و فلزی اتیکت لباس و تاریخچه آن اشاره شد ، این تکنیک ابتدا در اروپا ( آلمان ) و سپس در روسیه و دیگر نقاط جهان به کار گرفته می شود و حکاکان وقت ، به علت زیبایی و سهولت در کار ، از این تکنیک سود می جویند که خود به شیوه ای جدید تبدیل می شود و رفته رفته اهمیت بسیار زیادی نسبت به چاپ های دستی گذشته و شیوه های موجود پیدا می کند.
بعد از گزینش سنگ های گونگون به عنوان ماده ای که خود اثر هنری را تشکیل می دهد ، یعنی ماده ای که در دوران گذشته ، پیکر تراشان و یا حجاران روی آن کنده کاری و نقر می کردند و پیکره انسان و دیگر موجودات را با حجم کامل و یا به صورت نقش برجسته مجسم می کردند ، هنرمندان چاپگر با استفاده از چوب های مختلف و یا موتد نرم و انعطاف پذیر ، مانند لنولئوم و یا فلزات گوناگون ، بار دیگر از سنگ به عنوان ماده ای که سطح زیرین اثر را تشکیل می دهد و نسبت به کارایی آن در گذشته کاملاً متفاوت است ، یعنی برای چاپ و تکثیر دست نوشته ها و تصاویر هنری ، بهره می گیرند.
معمولاً چاپ سنگی به عنوان چاپ مسطح و به صورت سیاه سفید به کار می آمد و به جای کنده کاری روی سنگ ، عمل چاپ به صورت تخت روی آن شکل می گرفت و هنرمندان نیازی به گود کردن و یا برجسته نمایی آن نداشتند ، به خصوص اینکه چاپگران اروپایی در این شیوه ، سنگ آهکی را به کار می گیرند که نه تنها دارای سطحی صاف ، بلکه با وجود خلل و فرج ، آب اضافی کاغذ چاپ را مکیده و تیراژ به دست آمده کاملاً دقیق است. همچنین ، هنرمندان چاپگر ، بعدها ، در ادامه این روند ، از رنگ ها نیز بهره می گیرند و از این رهگذر تحول بزرگی در تجسم فضای تصویری خود به وجود می آورند. در واقع باید گفت که سنگ این بار به عنوان ماده ای جدید به کار گرفته می شود و سبب شکل گیری آثار بسیاری در این وادی می گردد ، هر چند به کارگیری الوان در چاپ دستی خود محدودیت های فراوانی دارد و چاپگران را با مشکلات بسیاری مواجه می کند ، مشکلاتی که برای دیگر هنرمندان در ساخت نشان فلزی از جمله نقاشان که به طور مستقیم رنگ ها را به روی بوم می برند به وجود نمی آید. چاپگران برای استفاده از هر رنگ ، نیاز به یک سوپر و یا به عبارتی دیگر به یک سطح زیرین مجزا دارند و ادغام سطوح رنگی یک طرح روی کاغذ چاپ نیاز به چند لوح رنگی , اتیکت لباس یعنی برای هر رنگ یک سنگ دارد و ادغام این الواح سنگی روی هم به آسانی میسر نمی گردد.
از دیگر مواد مورد استفاده در چاپ های مسطح می توان به کلیشه های شیشه ای اشاره کرد که هنرمندان برای گرفتن تیراژ از آن ها استفاده می کنند. مانند پیروی از شیوه مونوپرینت که با گذاشتن مرکب های چاپ روی شیشه و قرار دادن کاغذ مخصوص چاپ بر روی آن از طریق فروتاژ ( ساییدن و یا مالیدن با دست به سطح پشت کاغذ ) و بدون بهره گیری از دستگاه پرس ، عمل چاپ انجام می شود ، چرا که شیشه را به زیر دستگاه چاپ نمی توان برد.
برای تولید اتیکت لباس تبلیغاتی میتوان از روشهای مختلفی استفاده کرد. یکی از روشهای معمول تولید مارک فلزی تبلیغاتی، استفاده از قالب سازی و تزریق است. در این روش، ابتدا قالبی از جنس فلز یا پلاستیک طراحی و ساخته میشود، سپس فلز مورد نظر (مثلاً برنج یا مس) با استفاده از روش تزریق به داخل قالب ریخته میشود. پس از خنک شدن فلز، مارک مورد نظر آماده خواهد شد.
روش دیگری که برای تولید مارک فلزی تبلیغاتی مورد استفاده قرار میگیرد، قطع و چاپ لیزری است. در این روش، ابتدا قطعی از فلز با استفاده از لیزر برش داده میشود، سپس نشانه یا متن مورد نظر با استفاده از لیزر بر روی قطعه فلز چاپ میشود. پس از اتمام چاپ، قطعه فلزی با دستگاههای مختلفی مانند دستگاه برش یا فرز، به شکلهای مختلفی تبدیل میشود.
از دیگر روشهای تولید اتیکت لباس فلزی تبلیغاتی، قطع و تراش فلز است. در این روش، ابتدا فلزی
ابلو فلزی تبلیغاتی به عنوان یکی از ابزارهای تبلیغاتی بسیار موثر و جذاب است که معمولاً در فضاهای خارجی مانند نمای بیرونی فروشگاهها، ساختمانها، مراکز خرید، محیطهای شهری و… استفاده میشود. این تابلوها عموماً از جنس فلزی ساخته شده و به دلیل استحکام و طول عمر بالای خود، بسیار مورد توجه قرار میگیرند.